Staglieno
Adam Zagajewski – Staglieno
Non fermarti a lungo in questo cimitero
dove continua a languire il secolo decimo nono,
polveroso privo di grazia; ti accoglieranno
medici in redingote di gesso
abbottonate al collo, con cravatte di pietra,
avvocati di pietra dai sorrisi di pietra, vagamente
malinconici (l’ipocrisia sopravvive anche a se stessa).
Ti accoglieranno padri di famiglia, professori
con i loro bambini, bambini di pietra e cani di gesso,
sempre impeccabilmente educati.
Vedrai il passato, incontrerai i tuoi fratelli maggiori,
intravedrai
Pompei, sommersa
nella grigia lava del tempo.
[Trad. Krystyna Jaworska]
Staglieno
Adam Zagajewski – Staglieno
Nie zatrzymuj się długo na tym cmentarzu
gdzie wciąż jeszcze pokutuje wiek dziewiętnasty,
zakurzony, pozbawiony wdzięu; przyjmą cię
tu lekarze w gipsowych surdutach
zapiętych pod szyją, kamiennych krawatach,
kamienni adwokaci z kamiennym, nieco smutnym
uśmiechem (obłuda przeżyła samą siebie).
Przyjmą cię ojcowie rodzin, profesorowie
i dzieci, marmurowe dzieci i gipsowe psy,
zawsze nienagannie posłuszne.
Zobaczysz przeszłość, spotkasz
twoich starszych braci, ujrzysz
Pompeję którą zatopiła
szara lawa czasu.
Audio
IT
legge: Alessandro Gatti
PL
czyta: Aleksandra Górska-Gatti
Gallery
